Οι γυναίκες στον Πόντο προτιμούσαν τα αρχαιοελληνικά χτενίσματα που συνήθως περιλαμβάνουν πλεξούδες, κότσους, κ.τ.λ. ή συνδυασμούς των δύο αυτών. Τα
Λαχώρ’ (ή ζωνάρ’): Πολύχρωμο τετράγωνο λεπτό μάλλινο ύφασμα, που διπλωνόταν τριγωνικά και δενόταν με δύο δέματα στη μέση της γυναίκας. Στα δύο άκρα
Μακρογούνι Επίσημο ένδυμα που εξυπηρετούσε ως παλτό. Πανωφόρι αστικών περιοχών. Ήταν ραμμένο σε γραμμή «Α» στον κορμό, και τα μανίκια ήταν
Σαλβάρ ή σαρβάλ’: Ένδυμα που φοριόταν πάνω από το βρακίν και έφθανε λίγο πιο πάνω από τον αστράγαλο. Ήταν πολύ φαρδύ,
Σπαρέλ ή σπαλέρ Επιστήθιο ένδυμα από μονόχρωμο ριγωτό ύφασμα, μεταξωτό ή βελούδο φοδραρισμένο με κάποτο ή χασέ και έχει κέντημα γύρω
Υποδήματα Τα γυναικεία παπούτσια είναι σε μαύρο χρώμα με λουράκι που κουμπώνει στο πλάι. Κουντούρας: Είναι παπούτσι με τακούνι. Κατασκευάζονταν
Τα αντρικά υποδήματα στην ποντιακή φορεσιά Διαφορετικούς τύπους υποδημάτων φορούσαν οι άνθρωποι στον Πόντο. Αυτά είναι τα κυριότερα: Γεμενία: Πήραν
Σελάχιν ή σελαχλίκ ή σελαχρούκ Δερμάτινο ζωνάρι που έμπαινε πάνω από το ζωνάρ’ ή το ταραπουλούζ. Ήταν ειδικά φτιαγμένο για να
