Ο ήλιος παιρ ‘ς σον πρόσωπο σ’

Ο ήλιος παιρ ‘ς σον πρόσωπο σ’

Ο ήλιος παιρ ‘ς σον πρόσωπο σ’

και φωτάζ’ το καρδόπο σ’

και ο φέγγον όντες ‘πιδιαβαίν’

έπαρ’ με ‘ς σ’ εγκαλιόπο σ’

ο πρόσωπος σ’ αμόν τσιτσέκ

το πόις άμον λαμπάδαν

πουλί μ’ ας σα φιλέματα σ΄

επαίρα νοστιμάδα

ολήμαυρα τ’ ομάτοπα σ’

τ’οφρύδια σ’ ειν γαϊτάνια

αν κείμαι κα χωρίς εσέν

τα νύχτας ειν γιαβάνια

σουμά σ’ πουλί μ’ εκόνεψα

ορίασον λες με οφύγον

έλα πουλί μ’ ας χαίρουμες

η ζωή εν ολίγον

Ο ήλιος λούζει το πρόσωπό σου

Ο ήλιος λούζει το πρόσωπό σου

και φωτίζει την καρδούλα σου

και το φεγγάρι όταν ξεπροβάλλει

πάρε με στην αγκαλιά σου

το πρόσωπό σου σαν λουλούδι

το ανάστημά σου σαν λαμπάδα

πουλάκι μου απ’τα φιλιά σου

πήρα νοστιμάδα

ολόμαυρα τα ματάκια σου

τα φρύδια σου είναι στολίδια

αν κοιμηθώ χωρίς εσένα

οι νύχτες είναι άνοστες

κοντά σου πουλάκι μου πλησίασα

κοιτάξε, μου λες, φύγε

έλα πουλάκι μου να χαρούμε

λίγο κρατά η ζωή