Η περιουσία της Ποντιακής κουζίνας είναι σαν ένας «θησαυρός» που διαφυλάσσεται από τους Πόντιους αβίαστα, αφού είναι σχεδόν όλη τους η παράδοση, που «έφεραν» μαζί από εκείνους τους μακρινούς τόπους που ξεριζώθηκαν…

Οι συνταγές των Ποντίων περνάνε από στόμα σε στόμα. Ακόμη και οι νεότεροι γνωρίζουν αλλά και συνεχίζουν να τις διαφυλάττουν. Συνταγές αγαπητές και αρκετά διαδεδομένες, σώζονται μέχρι και σήμερα με την Ποντιακή τους ονομασία, για παράδειγμα τα «ωτία» που σημαίνει «αυτιά»…

Ωτία, το γλυκό των παιδικών μας χρόνων! Προσφέρονται ως γλύκισμα, κυρίως σε γάμους και βαπτίσεις. Δεν πρόκειται να σας δυσκολέψουν. Η ζύμη τους είναι πανεύκολη και η επιτυχία τους σίγουρη!

Το όνομα τους προέκυψε από το χαρακτηριστικό τους σχήμα, που μοιάζει με αυτιά (αρχ. ώτα)…

«Ομνέζ’νε με τ’ ωτίν τ’ αθρωπί και για τ’ ατό λέγν’ατα ωτία»

Εκτέλεση

• Χτυπάμε σε ένα μπόλ τα αυγά, τα γιαούρτια, το γάλα, το λάδι, τη ζάχαρη και τις βανίλιες.
  • Ανακατεύουμε το αλεύρι με τη σόδα και τα προσθέτουμε σιγά-σιγά στο μείγμα. Τέλος ρίχνουμε το αλάτι.
  • Ζυμώνουμε μέχρι το μείγμα μας να μην κολλάει στα δάχτυλα.
  • Τυλίγουμε την ζύμη με μεμβράνη και την αφήνουμε να ξεκουραστεί για 1 ώρα.
  • Ανοίγουμε φύλλα σε αλευρωμένη επιφάνεια με πάχος περίπου 1½ εκατοστού.
  • Κόβουμε τα φύλλα σε λωρίδες και μετά σε μικρότερα διαγώνια κομμάτια 8-10 εκατοστών και πλάτους 2 περίπου εκατοστών.
  • Χαράζουμε μια σχισμή με μαχαίρι στο κέντρο κάθε κομματιού και περνάμε μέσα τη μία άκρη της ζύμης κάθε ρόμβου σχηματίζοντας «αυτάκια».
  • Με τον ίδιο τρόπο ετοιμάζουμε όλα τα ωτία.
  • Τα τηγανίζουμε σε μπόλικο, καυτό λάδι, μέχρι να ροδίσουν.
  • Τα βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα και τα αφήνουμε σε απορροφητικό χαρτί, ώστε να φύγει το περιττό λάδι.

Μπορούμε να τα σερβίρουμε πασπαλισμένα με άφθονη άχνη!

Καλή σας όρεξη!